Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Όλα ή Τίποτα! Κι αυτό είναι δέσμευση.


Ένας Ιταλός, πολύ φτωχός, αποφάσισε να βελτιώσει την άθλια ζωή του ζητώντας βοήθεια από τον αγαπημένο του άγιο. Πήγαινε λοιπόν κάθε πρωί στον ναό του Αγίου Αντωνίου και τον θερμοπαρακαλούσε: «Άγιε μου Αντώνη, στείλε μου σε παρακαλώ εκατό φλουριά! Αλλά να’ ναι εκατό, γιατί αν είναι έστω 99 δεν τα θέλω!». Αφού είχαν περάσει κάμποσες μέρες, συνέβη ένα πρωί να βρίσκονται εκεί κοντά δύο πολύ πλούσιοι φίλοι, οι οποίοι εξεπλάγησαν με την παράκληση - απαίτηση του φτωχού. Τους κίνησε το ενδιαφέρον και περίμεναν κάθε πρωί στον ναό τον παράξενο φτωχό και κάθε μέρα άκουγαν την ίδια παράκληση με την ίδια πάντα απαίτηση στο τέλος: «o cento, o niente», εκατό ή τίποτα.
Οι δύο φίλοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη συνέπεια του απαιτητικού φτωχού, καθώς είχαν διαφορετική άποψη για το αν ο φτωχός στ’ αλήθεια θα τηρούσε τον όρο που ο ίδιος έβαλε. Ο ένας είχε πειστεί πως ο φτωχός ήταν αδιάλλακτος, τόσο απόλυτα που εξέφραζε την απαίτησή του. Ο άλλος ήταν βέβαιος πως, στο χάλι που βρισκόταν, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει οποιοδήποτε ποσόν του χαριζόταν. «Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος», ισχυρίστηκε. Έτσι, έβαλαν σ’ ένα σακκούλι 99 φλουριά κι ένα πρωί τα τοποθέτησαν μπροστά στο ιερό, εκεί που στεκόταν πάντα ο φτωχός και προσευχόταν. Όποιος από τους δύο κέρδιζε, θα έπαιρνε από τον χαμένο το μερίδιό του από τα 99 φλουριά συν 100 ακόμα. Έμειναν κρυμμένοι ώστε να μην πάρει τα χρήματα κανένας άλλος και περίμεναν.