Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Σκυλίσια ζωή.

Είμαι το μη ον!
Είμαι ένα αδύναμο, χαζούλιακο ανθρωπάριο. Χρειάζομαι έναν Πατέρα. Επίγειο, επουράνιο, δεν με νοιάζει!
Αρκεί να με προστατέψει από τον άθλιο καρπό της γνώσης του καλού και του κακού. Αρκεί να μην με αφήσει να βρω το δέντρο της ζωής. Γιατί, αν φάω από αυτό, δεν ξέρω πώς να ζήσω!
Θέλω να αποφασίζει πόσα χρόνια πρέπει να ζήσω και πώς! Όπως αποφασίζω εγώ για τον σκύλο μου.

Να μην αφήσει κανέναν Προμηθέα να μου φέρει τη φωτιά. Γιατί είμαι αδέξιος και θα καώ.

Θέλω Εκείνος να αποφασίζει ποιες λέξεις πρέπει να χρησιμοποιώ.
Πότε πρέπει να νιώθω ευτυχισμένος. Πότε να οργίζομαι.
Θέλω έναν Πατέρα στον ουρανό ή στη γη να μου λέει τι πρέπει να τρώω και πόσο να πίνω. Πώς και ποιον πρέπει να αγαπήσω. Πότε να κάνω στείρωση. Όπως αποφασίζω εγώ για τον σκύλο μου.
Να βάζει όριο στις ορμές της σάρκας μου και στην ορμή της φαντασίας μου.
Να βάζει ταμπέλες στους γείτονές μου, ώστε να ξέρω ποιον πρέπει να συμπαθώ και ποιον όχι.
Θέλω να διαχειρίζεται το κομπόδεμά μου, γιατί, πού να ξέρω εγώ τι πρέπει να κάνω με αυτά που κερδίζω. Εκείνος ξέρει.

Γιατί είναι σοφός! Έχει συγκεντρώσει τη σοφία τη δική μου, τη δική σου, του διπλανού μας, όλων όσων την προσφέραμε θυσία γονατίζοντας μπροστά στα δυνατά του πόδια.
Αυτόν τον Πατέρα δεν τον ξέρω, δεν σήκωσα ποτέ το κεφάλι μου να δω το πρόσωπό του.
Ξέρω μόνο πως είμαι τόσο αδύναμος και η ψυχή μου είναι τόσο σκόρπια, που δεν μπορώ να ζήσω αν δεν μου πει εκείνος πως αξίζει να ζω.
Πληρώνω όσα-όσα για ένα του χάδι, για μία του επιβράβευση. Αιώνες τώρα! Όπως ο σκύλος μου.
Ο Πατέρας μου, πότε Θεός και πότε Κράτος, θα γίνει ο πατέρας των παιδιών μου. Θα μοιράσει και γι’αυτά τη δυστυχία σε ίσα μερίδια.

Δεν μπορώ να αρνηθώ τον Πατέρα μου, γιατί τότε πρέπει εγώ να αποφασίσω. Και θα κάνω λάθος. Και ο Πατέρας μου είπε ότι όποιος κάνει λάθος είναι αποτυχημένος.
Έτσι, προτιμώ να μην κάνω τίποτα.
Θα φάω ό τι μου πει. Θα λέω ό,τι μου πει. Θα πιστεύω ό, τι πιστεύει Εκείνος. Θα περιμένω να με βγάλει βόλτα. Όπως ο σκύλος μου.

Γιατί χωρίς Αυτόν, δεν ξέρω πώς να ζήσω!
Επιλέγω τη σκυλίσια ζωή.
Κι ας μην τη ζήσω!
Είμαι το αξιοθρήνητο μη ον στο έλεος του κάθε Θεού και του κάθε Κράτους.
Είμαι ο γεννήτορας του Πατέρα!