Η παράδοση το θέλει, να προσπαθήσω να σας πείσω να ψηφίσετε εμένα και το κόμμα μου στις ερχόμενες εκλογές και οι επικοινωνιολόγοι μου (εξαιρετικοί επαγγελματίες, πράγματι) μου έγραψαν μία καταπληκτική ομιλία που, δίχως άλλο, θα σας έπειθε πως εμείς είμαστε η μόνη σας επιλογή. Πιστέψτε με, έχουμε εκπαιδευτεί, γνωρίζουμε πώς να το καταφέρνουμε.
Διαβάζοντάς την, όμως, κόντεψα να πεθάνω από πλήξη. Συνειδητοποίησα πως από την εποχή του Μαυροκορδάτου, στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε τις ίδιες ομιλίες, αλλάζοντας κάθε φορά τα γεγονότα και τα παραδείγματα. Μάλιστα αναρωτήθηκα, πώς εσείς, ο λαός αυτής της χώρας αντιμετωπίσατε αυτή την πλήξη και δεν έχετε ακόμα προβεί σε ομαδική αυτοκτονία από κατάθλιψη. Και για να αντιμετωπίσω την δική μου πλήξη, ήρθα σήμερα εδώ να σας πείσω να ΜΗΝ με ψηφίσετε!
Ήρθα να σας πω πως, αν κάνετε την αποκοτιά να μου δώσετε εξουσία, θα το θα το μετανιώσετε τρις πριν λαλήσει ο αλέκτωρ. Διότι από την πρώτη στιγμή που θα έχω το δικαίωμα να λαμβάνω αποφάσεις, θα αρχίσει να ξημερώνει. Και οι άνθρωποι, όπως εσείς, που ανατραφήκατε και ζήσατε στο σκοτάδι, το φως δεν θα το αντέξετε. Και σαν τον Απόστολο του Κυρίου, θα κλάψετε πικρά. Ακόμα και ο άγιος αυτός άνθρωπος, έπρεπε να κλάψει πικρά πριν πάρει τα κλειδιά του παραδείσου.
Σας λέω, λοιπόν, πως κατά τη διάρκεια της δικής μου κυβέρνησης, ο καθένας μας θα «κρέμεται από το ποδαράκι του». Και λέω εμάς, διότι σκέφτομαι να κάνω κάτι πολύ αλλόκοτο. Δηλαδή, σκέφτομαι πολλά αλλόκοτα, αλλά σας λέω ως παράδειγμα τη Δικαιοσύνη. Δεν θέλω να είμαι εγώ υπεύθυνος για την απονομή δικαιοσύνης στη χώρα. Θα είσαστε εσείς. Θα ψηφίζετε μόνοι σας τους δικαστές και αυτοί θα είναι το υπεύθυνο όργανο που θα δικάζει κι εσάς τους ψηφοφόρους και εμάς τους κυβερνώντες. Εγώ, απλώς θα προτείνω τους νόμους εκείνους που μου φαίνονται πιο δίκαιοι και θα ψηφιστούν από τους βουλευτές που εσύ θα ψηφίσεις. Θα φροντίσω επίσης να λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο το σώμα που θα συλλαμβάνει εκείνους που παρανομούν. Τα υπόλοιπα βρείτε τα μόνοι σας. Δυσκολάκι ε;
Επίσης, θα πρέπει να φροντίσετε να οργανώσετε τις γειτονιές σας, διότι εγώ δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τα σκουπίδια σας ή το πότισμα του γκαζόν σας. Με λίγα λόγια, δεν μου καίγεται καρφάκι ποιον θα εκλέξετε Δήμαρχο.
Ξέρω ότι έχετε συνηθίσει να τρυπώνετε στις δημόσιες υπηρεσίες από το παράθυρο, αλλά τώρα αυτό θα αλλάξει. Από εκεί θα βγαίνετε! Θα μπαίνετε μόνο όταν χρειάζεται και από την πόρτα, που θα είναι και βαριά. Όποιος δεν μπορεί να την ανοίξει δεν θα μπαίνει. Θα μπορεί όμως, αν θέλει, να φτιάχνει πολύ εύκολα τις δικές του πόρτες. Να τις βάφει, να τις πουλάει, να τις ζωγραφίζει και να τις εκθέτει, να τις κάνει σχεδίες, να τις καίει για χάριν του θεάματος, να τις πουλάει, να τις εξάγει. Ό, τι θέλει! Σε αυτό δεν θα είμαι εμπόδιο, όσο τηρεί τους νόμους.
Ξέρω ότι περιμένετε να σας υποσχεθώ πως θα σας παρέχω ασφάλεια. Αυτό εντάξει, μπορώ να το κάνω, αλλά το κατά δύναμιν. Θέλω να πω πως αν φορτώνεις την πενταμελή σου οικογένεια στο παπάκι για να πάτε στη Λούτσα για μπάνιο, τι να σου κάνω κι εγώ πέραν από το να σε κλείσω μέσα; Στα υπόλοιπα εντάξει. Θέλω να πω, δεν είμαι από εκείνους που τρέφονται με τα όνειρα των φιναλίστ των καλλιστείων ( «όνειρό μου είναι αγωνιστώ για έναν κόσμο γεμάτο αγάπη, ειρήνη και ευτυχία»).
Κι ένα τελευταίο. Δεν είμαι ούτε ο πατέρας σας ούτε ο αδερφός σας. Το κίνητρό μου δεν είναι να σας σώσω από τις λάθος επιλογές σας, γιατί ο μόνος υπεύθυνος για τη ζωή του καθενός είναι ο εαυτός του. Είμαι εδώ γιατί κάποιος πρέπει να παριστάνει τον καθρέφτη μέσα στον οποίο ο καθένας από εσάς και όλοι μαζί αντικρίζετε το είδωλό σας. Επειδή έχω τη φιλοδοξία να γίνω ο καθρέφτης που έσωσε τους καθρεφτιζόμενους από την πλήξη της ίδιας τους της εικόνας. Είμαι εδώ για να σας θυμίσω πως όταν ο άνεμος δυναμώνει και η θάλασσα αγριεύει, το πλήρωμα του πλοίου πρέπει να χειριστεί το πλοίο αναλόγως, αν θέλει να επιζήσει.
Τα καλά νέα είναι πως είμαστε επιβάτες σε ένα πλοίο που έχει «οργώσει» όλες τις θάλασσες, που έφτανε πάντα στο λιμάνι ακόμα και με τυφλούς καπεταναίους. Είχαμε πάντα πρόβλημα με το πλήρωμα, αλλά το σκαρί είναι καλοφτιαγμένο και ανθεκτικό. Είμαι σε τούτη εδώ τη θέση επειδή μου πέρασε από το μυαλό η τρελή ιδέα πως θα μπορούσα να σας πάρω με το μέρος μου ποτίζοντάς σας με τη μυρωδιά του ξύλου, με τη διήγηση των άθλων που έκαναν όσοι ταξίδεψαν τούτο το πλοίο πριν από μας. Πως θα μπορούσα τάχα, ο λίγος εγώ, να σας πείσω πως το καλύτερο όπλο για να νικήσεις τον αντίπαλο είναι το δικό του.
Αλλά τώρα που έφτασε η ώρα, σας λέω να μην με ψηφίσετε. Δεν είμαι εγώ για να κυβερνήσω ανθρώπους σαν εσάς. Δεν έχω ανοιχτή αγκαλιά και ξέχειλο πουγκί, δεν έχω το λεξιλόγιο εκείνο που ξεγελά την αναισθησία σας. Δεν θα πω ποτέ «όλες και όλοι» γιατί δεν ξεχωρίζω τα φύλα, τις ηλικίες, τις τάξεις, τις φυλές. Θα πω «όλοι» και θα εννοώ όλοι οι άνθρωποι. Και όταν απευθύνομαι στους πολίτες αυτής της χώρας, θα εννοώ όλους τους νόμιμους. Και όταν θα λέω «Έλληνες», θα εννοώ όλους εκείνους που είναι σε θέση να απαντήσουν στο ερώτημα: «Τι είναι αυτό το ελληνικό με το οποίο ταυτίζεσαι;».
Και παρ’ όλα αυτά, δεν θα χρησιμοποιήσω ποτέ τη λέξη «έγχρωμος», διότι είναι ηλίθια. Δεν θα πω ποτέ «οίκος ευγηρίας», διότι δεν υπάρχει ευ-γηρία μακριά από το σπίτι και τους αγαπημένους. Δεν θα σας πω ποτέ για κάποιο είδωλό σας πως είναι στη «γειτονιά των Αγγέλων», διότι δεν έχω ιδέα πού στην ευχή είναι! Θα σας πω πως πέθανε και πάει και πως τώρα πάμε για νέες δόξες, με νέους ανθρώπους που διδάχτηκαν από εκείνον τον παλιό.
Αγαπητοί μου συνάνθρωποι αυτής της παράξενης και υπέροχης χώρας,
μην με ψηφίσετε γιατί θα σας ανησυχήσω και θα με ταλαιπωρήσετε.
Ψηφίστε με μόνο αν τίποτα πια δεν μπορεί να γιατρέψει την πλήξη σας!
